Οι περισσότεροι από εμάς, και ειδικά οι λίγο μεγαλύτεροι, θυμόμαστε μεγαλώνοντας, να βλέπουμε παιδικά, δηλαδή κινούμενα σχέδια, στα παιδικά μας χρόνια, μέσα από τις βιντεοκασέτες, όπως αυτή που βλέπετε και εσείς τώρα εδώ στην παρακάτω φωτογραφία.
Για να μπορέσουμε όμως να δούμε τα αγαπημένα μας κλασικά cartoons, να εμφανίζονται μαγικά μέσα από τις κασέτες για να μας κάνουν να γελάμε, έπρεπε, να χρησιμοποιήσουμε την μαγική συσκευή αναπαραγωγής αυτών των πολύτιμων για εμάς βιντεοκασετών.
Ποια είναι όμως αυτή η συσκευή; Φυσικά δεν είναι άλλη από το βίντεο!
Το βίντεο, ήταν λοιπόν ο γνωστός των παιδικών μας χρόνων «γελωτοποιός», του σπιτιού, καθώς χάρη σε αυτό βλέπαμε κάποτε όλοι τις αγαπημένες μας εκείνες ταινίες που πάντοτε μας έκαναν να γελάμε, άλλοτε όμως και να κλαίμε από συγκίνηση.
Πως όμως άρχισαν όλα αυτά και έφτασε το βίντεο στο σπίτι μας;
Όλα αυτά άρχισαν το 1951, όταν ο Τσαρλς Γκίνσμπουργκ (Charles Ginsburg), και η ερευνητική του ομάδα, η οποία εργαζόταν για λογαριασμό της εταιρείας Ampex, κατάφερε να δημιουργήσει την πρώτη συσκευή εγγραφής βιντεοταινίας (video tape recorder (VTR), η οποία κατέγραψε την πρώτη εικόνα από κάμερα τηλεόρασης, και να την αποθηκεύσει σε μαγνητική ταινία.
Την σκυτάλη το 1971, στη δημιουργία συσκευών εγγραφής και αναπαραγωγής βίντεο, πήρε η Sony, με την δημιουργία του πρώτου δικού της μοντέλου, με την ονομασία τότε, να είναι «Sony Umatic VO-1600», και να αποτελεί συγχρόνως μία μεγάλη πρωτοπορία της τεχνολογίας για την εποχή εκείνη.
Η είσοδος στην ψηφιακή εποχή, ο ερχομός του dvd και τέλος εποχής για την τεχνολογία των βιντεοκασετών
Η είσοδος στην ψηφιακή εποχή για το βίντεο, ήρθε το 1997, με την δημιουργία και την εφεύρεση του dvd, που σταδιακά και σε συνέχεια της μετάβασης αυτής στην ψηφιακή τεχνολογία, το 2006, με την δημιουργία και την εμφάνιση του BluRay, οδήγησε σταδιακά την τεχνολογία των βιντεοκασετών VHS, σε εξαφάνιση και κάπως έτσι οδήγησε, αυτήν την παλαιά πλέον τεχνολογία στο τέλος εποχής.
Το παρόν αυτό άρθρο γράφτηκε, βασισμένο σε πληροφορίες από την Wikipedia, το rewindmuseum.com και το e-didaskalia.blogspot.com.
Comments